KANATSIZ SEVGİ- Hatice Kübra KÜMET
Kapı aralanıyor
Bir çift göz beliriyor ardında
Etraf kalabalık ama onun gördüğü sadece sevdiğinin gözleri
Bir an kanatlanıyor elindeki güvercin
Konuyor usulca sevgilinin omzuna
Ve sessizlik kaplıyor her yeri
Etraf kalabalık ama bir o kadar da görülen sadece iki kişi
Tüm bakışlar üzerlerinde
Allı gelinin kızardı yanakları
Şaşırmış bakıyor etrafa
Sanki almamış güvercinden haberi
Utanmış yere devirmiş o kara gözleri
Tasviri bile bu anı hissettirmeye yetti
Ah güvercin elçiye zeval olunmaz
Biz işittik kulağına söylediği ismi
Meryem…
Çok söyledi değil mi sana bu ismi?
Kalbini açtı haykırdı için için
Ben sevdim dedi,
Sen de ulaştırdın adrese değil mi?
Sevdi hem de çok
Ah bakmaya sakındı
Gözyaşında yandı
Dünya gözüyle doyamadı
Ama kabir onları kucakladı
Yaralarına merhem, sevdalarına kucak açtı.
Fotoğraf: Kübra ATAŞ
Tek kelime mütiş gözlerim yaşardı insada böyle emek olmasın beni çok ama çok duygulandım
Kalbimdeki umut ışığını canlandıran bir yazı oldu insanın böyle şeyler yaşamış olması gözümü yaşartı ve muhteşem yetenekli yazarın yazılarını merak ile bekliyorum