SONBAHARDA SİTEM – Sezgi KAYA

Sonbahar bahaneydi, dökülen yapraklara değildi sitemim,

Her güz sancısı, sarı saçlarını hatırlatırdı bana,

Yokluğunun, ıslık çalarak getirdiği kederi ve gözyaşını,

Her sonbaharda daha derin hissettirdi, sana olan hasretimi,

Sonbahar bahaneydi, dökülen yapraklara değildi sitemim,

Yokluğunda, kilit vurulmuş, büyük, demir zindan kapıları

gibi,

Hapsetti beni ruhum, yalnızlığa, sensizliğe ve senin hasretine,

Bir de ölüm sessizliğine,

Sonbahar bahaneydi, dökülen yapraklara değildi sitemim,

Her güz sancısı, sarı saçlarını hatırlatırdı bana,

Saatin gece on ikiyi vurduğu, her dakikasında,

Üşüyüp titriyor ruhum, bu sensizliğin, yalnızlığın ve kimsesizliğin girdabında…

–

Fotoğraf: Kübra ATAŞ